collage rennende vrouw en hond

Runners hi

Je hebt hardlopers en je hebt sociale hardlopers. Rennende pleasers. Die zweren dat ze nooit aan een wedstrijd mee gaan doen, maar hee, daar staan ze toch aan de start. Omdat Karin/Eva/Dennis het had gevraagd.

Als pleaser is het heel vervelend om in dichtbevolkte gebieden te lopen, omdat je dan het gevoel hebt dat je iedereen gedag moet zeggen. Goedemorgen meneer met hondje, hallo moeder met kind, dag mevrouw met wandelstok, lachje naar mederennende pleaser. Voor je het weet heb je een ‘runners hi’ te pakken.

Hardlopen op het strand is de uitkomst. Veel ruimte, relatief weinig mensen (tenzij je Zandvoort in juli uitkiest), dus je kan gewoon rennen met je blik op oneindig (of op het pittoreske IJmuiden in mijn geval). Moet je alleen nog oppassen voor honden die tegen je aanbotsen.

collage yoga warrior

Warrior

Iets meer dan een jaar geleden besloot ik te gaan sporten. Om de kans op succes (ik was vrij lang vaste sponsor van de lokale fitnessclub) te vergroten, besloot ik te kiezen voor bejaardensporten. Hardlopen, zwemmen, tennis en yoga. Het is dat ik golf niks vind, anders was dat zeker ook in aanmerking gekomen. Mijn gedachtegang was: ‘rustige’ sporten kun je volhouden tot je hoogbejaard bent, waardoor het sporten een nieuwe lifestyle wordt, in plaats van de laatste tijdelijke martelmethode.

Het hardlopen is inderdaad gewoonte geworden. Nu ik 10 km aan één stuk ren, heb ik af en toe alleen wel last van mijn knie of (heeft iemand mijn kunstgebit gezien?) heup. Tijd voor wat gevarieerde beweging dus: kom er maar in yoga. Nu ben ik zo soepel als een pollepel, en de combinatie balans en blijven ademhalen gaat mijn denkvermogen absoluut te boven, dus dit is een uitdaging. Maar goed, niemand die mijn gestuntel ziet, want ik gebruik een app met een intens gespierd type dat de oefeningen voordoet.

En nu heb ik spierpijn. Zou dat normaal zijn, na vijf keer de warrior en een cooling down?