Manifeest voor vakantiegevoel

Het manifeest voor vakantiegevoel

Toen we met vakantie waren, vroeg ik me af: ‘Wat maakt nou eigenlijk dat je tijdens een vakantie zo relaxed bent en waarom is het zo moeilijk om dat gevoel thuis vast te houden?’ Ja, ik vraag mij soms hele diepe dingen af in den vreemde. Het is toch gek? Tijdens de reis naar huis sluimer je nog een beetje in vakantiemodus. De volgende dag achter je bureau scroll je gelukzalig door je foto’s. Je voelt je goed, hebt energie gekregen van de zon en het lezen aan het zwembad. Maar dan moet je een paar keer door de stromende regen je kinderen naar sportclubjes brengen en boodschappen doen in een overvolle supermarkt. Geërgerd sjok je achter je wagen vol met het gebruikelijke kindvriendelijke voer, omdat je niet wil nadenken over iets ingewikkelders. Het is woensdag en je verlangt naar het weekend. Ware het niet dat die volgeplempt is met sociale verplichtingen. When did that happen?

Ik pik het niet meer. Laten we opstaan tegen gewoonheid. Als het vakantiegevoel niet bij ons blijft, dan sleuren we het aan zijn haren weer terug! Ik heb een manifeest opgesteld, dat ervoor moet zorgen dat we wat vaker zonnig, luchtig en kinderlijk blij door het leven gaan.

HET MANIFEEST
Wij, de mensen van het volk, pikken het niet langer. Wij eisen een permanent vakantiegevoel, en wel per direct. Dat gevoel zal worden gevoed door de volgende ingrediënten:

Slaap
Wij zullen net zoveel slapen als ons goeddunkt. Werk- en schooltijden worden aangepast op ons bioritme.

Voeding
De schijf van vijf bevat voortaan wijn tijdens de lunch wanneer we daar zin in hebben. We beloven dat we minimaal eens per week iets exotisch zullen koken. Als de kinderen klagen, zullen we zeggen: ‘Sorry jongens, ze hebben hier geen kindermenu. Probeer het maar eens, het is eigenlijk heel lekker.’

Toeristengedrag
We zullen in het weekend kerkjes bekijken in onze eigen woonplaats en een rondvaartboot nemen. We zullen na lang aarzelen haring happen alsof het de eerste keer is. Ook de hofjes en musea die we voor lief namen, ontkomen niet aan onze goedkeurende blikken. We zullen te allen tijde een fototoestel meenemen op onze uitstapjes, liefst analoog.

Sociaal gedrag
We zullen samen zijn omdat we elkaar leuk en grappig vinden en we doen eindeloos veel spelletjes. Als mensen die we niet kennen willen meedoen, mag dat. Alle geplande afspraken worden echter uit de agenda geschrapt. Wij gaan waar de wind ons brengt.

Kinderlijke fascinatie
De wolken, zwaartekracht en het geluid van duiven zullen ons weer betoveren. We stapelen stenen, bouwen dammetjes en liggen op onze rug in het gras. Als we willen dansen, dansen we.

Tijd
We claimen onze tijd terug. Niet de tijd van even vijf minuutjes tussendoor, maar die van eindeloze zomerdagen en spelen tot het donker wordt. Dat zullen we doen door onze duivelse telefoons uit te zetten. We zullen het praatje met de buurvrouw of de slager niet langer afkappen omdat we dat zonde van onze tijd vinden.

Ondertekenen mag, maar je bent zelf verantwoordelijk voor bijwerkingen zoals luiheid, weemoed en onaangepast gedrag.

Brassica Napus vakantie

Brassica Napus

In de auto naar Frankrijk. Ik heb ‘m al zo vaak gereden, deze route. Desondanks zou ik de eindbestemming nooit kunnen vinden zonder Truus. De uitvinding ‘navigatiemiddelen voor de consument’ heeft mijn leven zeker met drie jaar verlengd.

Hoe anders is de reis nu, vergeleken met toen ik klein was. Wij moesten ons tien uur lang vermaken met Donald Duckjes, een zak snoep en Kinderen voor Kinderen in een walkman. Als we ons echt stierlijk verveelden, leefden we ons uit op elkaar, totdat mijn vader naar achteren maaide. Dan gingen we maar slapen om de tijd te doden, maar kregen we vaak alsnog ruzie omdat de een op de schouder van de ander kwijlde of teveel plaats innam. Dan onze kinderen. Ze gaan zitten in hun eigen zetel en doen dertien uur lang aan bingewatching in optima forma.

Ik krijg vaak het verwijt dat ik als een toerist in de auto zit en daardoor de weg niet weet. Maar ja, ik volg Truus gewoon en weet je hoeveel er te zien is onderweg? Links en rechts langs de Autoroute du Soleil doemen de gele velden op. Als je door je wimpers kijkt, lijkt het net een Windows XP-startscherm. Of het landschap van de Teletubbies. De gele bloemetjes liggen als een sprei op een opgemaakt bed van groen. Koolzaad, oftewel ‘Brassica Napus’ is de naam van die bloemetjes die urenlang het uitzicht bepalen. Nee, dat wist ik ook niet, dat heb ik opgezocht. Ben ik nu mijn ouders? Ja. Ok. Als ze zijn uitgebloeid, wordt er olie geperst uit de zaadjes die vrijkomen. Deze koolzaad- (of raapzaad-)olie wordt gebruikt voor margarine en sauzen, maar ook biodiesel en veevoer.

Mijn jongere zelf zou het een zorg zijn geweest. Die luisterde liever naar Kinderen voor Kinderen.